0

Wat te leren van andere habo-landen?

leesduur: 5 min

door: Itay Garmy

 

 

Zoals jullie hebben kunnen lezen zijn Haboniem bewegingen over de gehele

 

wereld op verschillende manieren actief om hun ideologie uit te dragen.

 

De meeste manieren waarop dit uitgedragen wordt zijn manieren waarop

 

wij dat ook zouden kunnen doen. In mijn optiek zijn de vooraf genoemde

 

landen hier veel meer en bewuster mee bezig dan wij. Het is lastig aan te duiden

 

wat hiervan de oorzaak is. Wat ik wel weet is dat dit een wake-up call voor ons

 

moet zijn. Wij moeten ophouden met steeds maar blijven praten over wat we

 

vinden en waarom we dat vinden. Daar zijn we al over uit en dat staat ook in de

 

documenten die we samen hebben uitgewerkt zoals het mission statement of de

 

statuten. Het is tijd dat we nu ook daadwerkelijk gaan bewerkstelligen wat we

 

zeggen dat we vinden. We doen ontzettend veel goede dingen en dat biedt alleen

 

maar hoop dat we meer van dat soort goede dingen kunnen doen. Er zullen

 

mensen nodig zijn in de beweging die de stap gaan zetten om Haboniemers meer

 

actief te maken. Bij voorkeur is dit het mazkiroet maar dat kan natuurlijk iedereen

 

zijn. Hopelijk inspireren de genoemde acties anderen om hetzelfde te doen.

Copy of 8
Copy of 7.2
Copy of 7.1
Copy of 5

door: Tamar van der Ven

 

 

Ik ben het gedeeltelijk met Itay eens. Ik denk dat we inderdaad veel kunnen

 

leren van de dingen die andere Haboniem-landen doen en dat de genoemde

 

voorbeelden een voorbeeld voor ons kunnen zijn. Maar ik wil voorkomen 

 

dat er een idee wordt geschetst dat wij als HDNL de enige van de
 

Haboniem-bewegingen zijn die moeite heeft om onze idealen in praktijk

 

te brengen. Ik kan me dat haast niet voorstellen in een tijd dat socialisme

 

moeilijk te rijmen valt met de kapitalistische en individualistische droom

 

die overal ter wereld lijkt te heersen (en waar overigens ook niets mis mee 

 

is: zo leven we nu nou eenmaal). Bovendien zullen ze ook in andere landen

 

te maken hebben met de vraag hoe het zionisme vorm te geven in de 21ste 

 

eeuw. Wat ik wil zeggen is dat ik denk dat het niet aan ons ligt dat we het 

 

moeilijk vinden om actief en praktisch te zijn, en dat andere landen daar 

 

ongetwijfeld ook moeite mee zullen hebben. Het lijkt me goed om onszelf

 

te laten inspireren, maar laten we de context alsjeblieft niet vergeten. 

4. activisme in andere habo-landen